کوهمره کاکایل خوش اندی
یادباد آبادي سرسبز ایل/ مردمان خوب و یكرنگ و اصیل/نان و دوغ و پونه و كشك و كره/ آغل بزغاله و میش و بره/ كاش برميگشت دوباره مشك دوغ/خسته ايم از دوره رنگ و دروغ!
سلام ای مورجان*
پیام من به مردان غیورش،به زنان زیباوبا عفافش/ به سختکوشان روزان گرمش،به بیداران شب های سردش/ عجب خاک حاصلخیزداری تو/ هزاران کشت مرغوب داری تو/ هوایت پاک و معتدل به تن نوازست/ رازتندرستی مردمانت همینست/ زهرجای جهان سفرداشتم درجوانی/ ندیدم ملتی خوشرو با این مهربانی/ همین بس باشد دریراقم/ که من اهل مورجانم/
سخن ازپاکی دلهای مردمت دارم / حکایت ز جنگهای مردان درخاک خفته ات دارم/ چه جانانه نبرد داشتند با اغیار/ نترسیدند از صدای غرش کنبار/ چنان راندند دشمن ازتپه ودشت/ که تادوران زچشمان خوارگشت/ بزرگانت چوقبله پرستشگاه من/ فدای تربت پاکت همه جسم و جان من/ شاعر:هادی شجاعی
نظرات شما عزیزان:
برچسبها: کوهمرهروستای مورجانشعر روستای مورجانهادی شجاعیوطن کوهمره